Την Παρασκευή συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο Γλυφάδας με θέματα: 1. Λήψη απόφασης για απευθείας αγορά ακινήτου – οικοπέδου επιφάνειας 3.346,09 τ.μ. που βρίσκεται στο Ο.Τ. 477 και περικλείεται από τις οδούς Μ. Δημελά – Ποσειδώνος –Επαμεινώνδα, στη θέση Καρβελάς, ιδιοκτησίας κληρονόμων Παπαδημητρίου. 2. Λήψη απόφασης για απευθείας αγορά ακινήτου – οικοπέδου επιφάνειας 3.459,72 τ.μ. που βρίσκεται στο Ο.Τ. 464 και περικλείεται από τις οδούς Ηρακλείτου - Μ. Δημελά – Τυρταίου – Μήδειας, στη θέση Καρβελάς, ιδιοκτησίας κληρονόμων Παπαδημητρίου.
Με την ανοιχτή επιστολή που κοινοποίησε ο δημοτικός σύμβουλος 2007 - 2010 κ. Δημήτρης Καραπάνος κατά τη συνεδρίαση της 11ης Νοεμβρίου, το δημοτικό συμβούλιο της Γλυφάδας την Παρασκευή δεν κατάφερε να πάρει απόφαση διότι βγήκαν στην επιφάνεια στοιχεία τα οποία δεν είχαν υπόψη τους οι δημοτικοί σύμβουλοι. Το συμβούλιο θα συνεδριάσει ξανά με τα ίδια θέματα το απόγευμα της Τετάρτης. Η επιστολή έχει ως εξής:Δημήτριος Καραπάνος
Δημοτικός Σύμβουλος Γλυφάδας 2007 – 2010
Πρώην Αντιδήμαρχος Οικονομικών
Γλυφάδα, 11 Νοεμβρίου 2011
Ανοιχτή Επιστολή
Προς:
- Τον κ. Δήμαρχο Γλυφάδας
- Την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
- Τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
Πληροφορούμαι ότι στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο σας προτίθεστε να προβείτε στην απ’ ευθείας αγορά οικοπέδων από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες αδελφούς Παπαδημητρίου εκ κληρονομίας του πατρός των, τα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται στη δημοσιευμένη διαθήκη του ως τη συνέχεια αποδεικνύω.
Το θέμα αυτό απασχόλησε και το απελθόν δημοτικό συμβούλιο χωρίς να διευθετηθεί κατά τρόπο δίκαιο, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα του Δήμου.
Ως ενεργός πολίτης, επικαλούμενος και την παρουσία μου στον Δήμο, θέτω υπόψη σας κρίσιμα στοιχεία πριν αποφασίσετε, απολύτως έγκυρα και μη επιδεχόμενα αμφισβήτησης, διότι προέρχονται από τα επικαλούμενα δημόσια έγγραφα.
1ον) Στις 31 – 10 – 1969 τροποποιήθηκε και επεκτάθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Γλυφάδας με διάταγμα το οποίο χαρακτήρισε χώρους πρασίνου και συνεπώς αναγκαστικά απαλλοτριωτέα τα παραπάνω οικόπεδα. Οι νόμιμοι θιγόμενοι ιδιοκτήτες κάθε οικοπέδου είχαν το δικαίωμα, επικαλούμενοι τους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας των, να υποβάλλουν ενστάσεις, προσφυγές κ.λ.π. κατά του διατάγματος. Ουδεμία ενέργεια έγινε γι’ αυτά τα οικόπεδα από κανένα ιδιοκτήτη, ούτε από τον ζώντα τότε πατέρα Παπαδημητρίου.
2ον) Στο άρθρο 11 §2 του Ν.Δ. 797/71 προβλέπεται σε κάθε αναγκαστική απαλλοτρίωση που δεν καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση εντός οκταετίας, να γίνεται αυτοδίκαιη ανάκληση της απαλλοτριώσεως με απλή αίτηση του ενδιαφερομένου προσκομίζοντας τους τίτλους ιδιοκτησίας του. Συνεπώς από την 31 – 10 – 1977 μέχρι του θανάτου του, την 22α Ιουλίου 1978, ο πατέρας Παπαδημητρίου, αξιοσέβαστος συμβολαιογράφος και ασφαλώς γνώστης των διατάξεων αυτών, δεν είχε συνυποβάλλει αίτηση με τους τίτλους ιδιοκτησίας του για την αυτοδίκαιη ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Ούτε στη συνέχεια και οι κληρονόμοι του υπέβαλαν, μέχρι το 1983 που ίσχυε η παραπάνω νομική ρήτρα ανακλήσεως υποχρεωτικά μετά την οκταετία. Ως γνωστόν, με το νόμο Τρίτση το 1983 καταργήθηκε η αυτοδίκαιη ανάκληση και απαιτείται έκτοτε μέχρι σήμερα δικαστική απόφαση για άρση αναγκαστικής απαλλοτριώσεως.
3ον) Στην υπ’ αριθμόν 2584/31-3-78 διαθήκη του, δημοσιευμένη στο Πρωτοδικείο Αθηνών (αριθμός πρακτικών 2353/5.10.1978) ο πατέρας Παπαδημητρίου δεν συμπεριέλαβε τα παραπάνω οικόπεδα στα απαριθμούμενα ακίνητα του που άφησε προς τα τρία τέκνα του εξ αδιαιρέτου. Γιατί; Μια λογική προφανής απάντηση είναι ότι δεν τα θεωρούσε ότι ήταν ιδιοκτησία του.
4ον) Οι αδελφοί Παπαδημητρίου στην υπ’ αριθμόν 2951/22-5-1979 πράξη αποδοχής κληρονομιάς των συμπεριέλαβαν πέραν των όσων περιείχε η διαθήκη και τα παραπάνω οικόπεδα. Ερευνητέον με τι νομικά τεκμήρια επιβεβαίωσαν την ιδιοκτησία των επ’ αυτών. Την πράξη αυτή αποδοχής κληρονομιάς στη συνέχεια κατέθεσαν στο Υποθηκοφυλακείο Παλαιού Φαλήρου και έτσι έκτοτε τα οικόπεδα φέρονται να τους ανήκουν.
Στα μέσα του 2004, μόλις περίπου συμπληρώθηκε 25ετία από την παραπάνω εγγραφή της αποδοχής κληρονομιάς στο Υποθηκοφυλακείο, με σειρά αιτήσεων και ενδίκων μέσων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και τον Δήμο Γλυφάδας, ζήτησαν με καθυστέρηση 35 ετών την ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Η υπόθεση κατέληξε στην κρίση του δικαστηρίου το οποίον παρέκαμψε όλα τα ουσιαστικά ζητήματα ιδιοκτησιακού καθεστώτος με αποκλειστική ευθύνη του αντιδίκου Δήμου Γλυφάδας, διότι δεν τα επικαλέσθηκε σθεναρώς αλλά κι άλλων παραλείψεων της πολεοδομίας του Δήμου Γλυφάδας. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν Α 407/2010 απόφαση του 12ου τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, δικαιώνοντας τους αδελφούς Παπαδημητρίου ως προς το αίτημα των άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Εκτιμώ ότι τόσο σε αυτή την υπόθεση όσο και άλλες σοβαρές υποθέσεις η έλλειψη συγκροτημένης και ικανής νομικής υπηρεσίας του Δήμου ήταν και είναι καταφανέστατη συνεχώς επί χρόνια, με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις για το Δήμο.
Κατόπιν αυτών προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα με πιο κρίσιμο και βασικό ερώτημα άμεσης απάντησης και αφετηρίας για τις περαιτέρω ενέργειες του Δήμου, το ερώτημα που έθεσα δημόσια προς τον ένα αδερφό Παπαδημητρίου και παρουσία του στην αντίστοιχη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου προ έτους και δεν πήρα τότε πειστική απάντηση. Οφείλετε σήμερα, εσείς όλοι, να τη λάβετε πριν αποφασίσετε και αναλόγως να πράξετε.
Ποιους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας είχε όταν έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση το 1969 και εξακολουθεί να έχει μέχρι σήμερα επί των οικοπέδων αυτών η οικογένεια Παπαδημητρίου;
Αν αυτοί οι τίτλοι επιδειχτούν ενώπιον σας, νομίζω οφείλετε άμεσα να αποκαταστήσετε την επί χρόνια άδικη συμπεριφορά αδιαφορίας του Δήμου έναντι της οικογένειας Παπαδημητρίου. Διαφορετικά οφείλετε, άμεσα επίσης, να πράξετε τα νόμιμα προς κάθε κατεύθυνση.
Δημήτριος Καραπάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου