Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931 σε ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε και μέχρι σήμερα, η 4η Οκτωβρίου αποτελεί μια υπενθύμιση στο ανθρώπινο είδος ότι συμβιώνει και με άλλα έμψυχα όντα.Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως η ημέρα για κάθε ζώο και τα δικαιώματά του. Είναι ημέρα γιορτής της μνήμης του Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης, προστάτη των ζώων στην καθολική εκκλησία.
Γιορτή Αγάπης – Ευαισθητοποίησης – Χαράς και Ζωής.
Η αγάπη ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο για τον Μ. Κούντερα είναι άδολη, εκούσια, καθαρή και ελεύθερη.
Δεν τα νοιάζει αν είμαστε πλούσιοι ή φτωχοί, αν είμαστε λευκοί, μαύροι ή κίτρινοι . Δεν τα νοιάζει πού θα πάμε, φτάνει να είναι μαζί μας. Μας αγαπάνε ακόμη και όταν είμαστε στις κακές μας, μας κάνουν να αισθανόμαστε άνθρωποι.
Φυσικοί δάσκαλοι για όλους τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών, ιδιαιτέρως για τα παιδιά, τα κατοικίδια διδάσκουν την πίστη, τη φιλία, την αγάπη που δεν ζητά ανταλλάγματα, τη φροντίδα και τη συμπόνια, ότι ακριβώς χρειάζεται ένα παιδί για να αναπτυχθεί σωστά. Τα παιδιά που ζουν με ζώα διαθέτουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, γίνονται από νωρίς υπεύθυνα άτομα, μοιράζονται συναισθήματα και υλικά αγαθά, γίνονται καλοί γνώστες της γλώσσας του σώματος και το παιχνίδι με τον πιστό τους φίλο τα βοηθάει ν’ ασκούνται.
Σημαντική έως θεραπευτική είναι η συμβολή των κατοικιδίων σε διάφορες ασθένειες, γι’αυτό και επιτρέπεται η παρουσία τους στα περισσότερα νοσοκομεία στο εξωτερικό (Pet therapy).
Ένα κατοικίδιο μπορεί ν’ αλλάξει τις δυσκολίες της καθημερινότητας προσφέροντας συνεχή συντροφιά, απόσπαση από τις έγνοιες δίνει μια αίσθηση σκοπού και ένα λόγο για συστηματική άσκηση.
Ο Α. Λίνκολν είχε πει : «είμαι υπέρ των δικαιωμάτων των ανθρώπων, όπως και υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων. Αυτός είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου».
Ακόμα κι αν δεν θεωρούμε τον εαυτό μας «φιλόζωο», ακόμα κι αν δεν έχουμε δικό μας ζώο, οφείλουμε να ζούμε αρμονικά μαζί τους, οφείλουμε να τα σεβόμαστε, όπως τη φύση και το περιβάλλον όπου ζουν, χωρίς να το καταστρέφουμε και να το ρυπαίνουμε αλόγιστα.
Ας μην εγκαταλείπουμε τα ζώα μας στο δρόμο γιατί συμμετέχουμε σ’ένα φαύλο κύκλο που δημιουργεί βασανισμένα αδέσποτα ζώα. Η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας είναι οι σχέσεις με αυτούς που είναι στο έλεός μας.
Ας μην κακοποιούμε, ας μην εκμεταλλευόμαστε τα ζώα, δεν μας κάνει ισχυρότερους… αντίθετα μειώνει τον πολιτισμό μας. Νοιώθουν και εκφράζονται, χαίρονται, λυπούνται και πονάνε. Ας μην το ξεχνάμε, έστω κι αν δεν μας το λένε στη γλώσσα μας. Ένα ζώο δεν είναι παιχνίδι, το παιχνίδι δεν έχει ψυχή. Η ψυχή είναι ίδια για όλα τα πλάσματα.
Η ενημέρωση, η εκπαίδευση, η υπευθυνότητα, ο σεβασμός και η ευαισθητοποίηση όλων μας ας γίνουν δίχτυ προστασίας, 365 ημέρες για όλα τα ζώα της γης.
Ας δώσουμε μια ευκαιρία ζωής υιοθετώντας ένα αδέσποτο ζώο.
Φουσκίδου Βασιλεία (Βίκυ),
Δημοτική Σύμβουλος
Ελληνικού – Αργυρούπολης[Δημοσιεύεται στο ΠΑΛΜΟΡΑΜΑ 207/8.10.2011]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου