«Πωλητήριο» στη Βουλιαγμένη από την Εκκλησία

• Ο Λαιμός στο στόχαστρο του Εμίρη του Κατάρ
• Ερωτηματικά για τα υπό απαλλοτρίωση οικόπεδα

Του Γιώργου Λαουτάρη

Τα «φιλέτα» σπάνιου φυσικού κάλλους στη Βουλιαγμένη που έχει στην κατοχή της διαπραγματεύεται η Εκκλησία της Ελλάδος. Η πρόσφατη επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στην Ντόχα του Κατάρ, όπου συναντήθηκε με τον εμίρη του αραβικού κρατιδίου αλλά και η τελευταία συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, όπου τέθηκε το θέμα της αξιοποίησης των εκτάσεων και εγκρίθηκαν οι πρωτοβουλίες της επικεφαλής της Εκκλησίας, δείχνουν ότι οι διαδικασίες δρομολογούνται με ταχείς ρυθμούς. Στο «στόχαστρο» των Αράβων έχουν μπει τα παραθαλάσσια οικόπεδα που περιβάλλουν το Ορφανοτροφείο της Βουλιαγμένης στο Λαιμό και συνορεύουν με τον «Αστέρα», χωρίς να αποκλείεται και το ίδιο το συγκρότημα του «Αστέρα» να ενταχθεί στο πεδίο των υποψήφιων αγορών.

Η ανεπίσημη επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στο Κατάρ έγινε στα τέλη Οκτωβρίου, ύστερα από πρόσκληση του Εμίρη Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι, του ανώτερου άρχοντα του κρατιδίου. Παρά τις προφανείς πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές που χωρίζουν με αβυσσαλέο χάσμα τις δύο πλευρές, ο αρχιεπίσκοπος και ο εμίρης βρήκαν κοινούς τόπους σε ένα κοινό πρόβλημα: Την έλλειψη εσόδων με την υποαξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας από τη μία πλευρά και την στασιμότητα συσσωρευμένων κεφαλαίων από την άλλη πλευρά. Στη συνάντηση άλλωστε συζητήθηκαν πολλοί εναλλακτικοί τρόπου αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας: Λόγου χάρη, στο «τραπέζι» έπεσαν προτάσεις για εξόρυξη μαρμάρων, για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στοιχείων και φυσικά για τουριστική ανάπτυξη κατάλληλων τοποθεσιών, όπως αυτή του Λαιμού.

Το ταμείον είναι μείον

Υπόβαθρο για τις πρωτοβουλίες αυτές δεν είναι άλλο από την κακή πορεία των οικονομικών της Εκκλησίας, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η ίδια η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών (ΕΚΥΟ). Το έδαφος της επίσκεψης στο Κατάρ είχε προλειανθεί κατά τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου τον Οκτώβριο, όπου

ο αρχιεπίσκοπος στην εισήγησή του μεταξύ άλλων χαρακτήρισε «επιθέσεις και συκοφαντίες» όσουν υποστηρίζουν «ότι η Εκκλησία κρύβει με σκληροκαρδία τους θησαυρούς της σεντούκια, διότι τα ίδια τα γεγονότα θα πείσουν τους καλοπροαίρετους για την αλήθεια». Ακολούθως παρουσίασε έναν ισολογισμό, όπου για το 2010 τα μεν έσοδα ανήλθαν 10.038.976,90 ευρώ, οι δε πληρωμές στα 16.596.078,58 ευρώ. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εσόδων (τα 9.177.841,21) προέρχεται από μισθώματα και σύμφωνα με τα λεγόμενα των αρμοδίων, το ποσό αυτό λόγω κρίσης είναι αισθητά μειωμένο σε σχέση με το παρελθόν.

Στη βάση αυτή, ο Ιερώνυμος έθεσε θέμα για μια εντατική προσπάθεια αξιοποίησης της περιουσίας, επιχείρηση που όπως είπε θα δώσει στην Εκκλησία «τα υλικά μέσα για να πραγματοποιήσει τον πνευματικό και σωτήριο για τον άνθρωπο προορισμό της», σημειώνοντας πάντως ότι «δεν θα πρέπει να επιδοθούμε στο έργο της αξιοποιήσεως της εκκλησιαστικής περιουσίας με σκοπό να εξελιχθεί η Εκκλησία σε πανίσχυρο οικονομικό οργανισμό», αλλά «διακαής μας πόθος είναι να μετουσιωθεί η ύλη σε πνευματικό έργο». Ένα μήνα μετά, στη συνεδρίαση του Νοεμβρίου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε τις συζητήσεις του αρχιεπισκόπου με τον Εμίρη. Μάλιστα, η συζήτηση περί αξιοποίησης επεκτάθηκε και στα περίπου 800 ακίνητα που βρίσκονται στην κατοχή των μητροπόλεων, πολλά από τα οποία σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε για τη συνεδρίαση η Αρχιεπισκοπή, «το ταξίδι πραγματοποιήθηκε μετά από πρόσκληση του Εμίρη του Κατάρ, για να συζητηθεί πρόταση για αξιοποίηση συγκεκριμένης εκτάσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε ως μία ευκαιρία για την περαιτέρω συζήτηση προς αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, με σκοπό πάντοτε την ωφέλεια της Χώρας μας και της Εκκλησίας μας».

Απειλείται ο χαρακτήρας της Βουλιαγμένης;

Οι δρομολογούμενες εξελίξεις ενδέχεται να προσλάβουν όμως δραματικές εξελίξεις για την περιοχή της Βουλιαγμένης. Ο οικοδομικός «οργασμός» που θα φέρουν μαζί τους οι Καταριανοί, ώστε να χτίσουν τις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που σχεδιάζουν, απειλεί άμεσα της ίδια τη φυσιογνωμία της Βουλιαγμένης. Το σημείο κλειδί είναι τα εδώ και δεκαετίες υπό απαλλοτρίωση οικοδομικά τετράγωνα που σήμερα είναι δενδροφυτεμένα, όμως αν περιέλθουν σε ξένα χέρια επενδυτών, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουν τόπος ανέγερσης πάσης φύσεως οικοδομών. Σημειωτέον ότι αν ο Δήμος επιχειρήσει να δεσμεύσει εκ νέου τις εκτάσεις αυτές ως κοινόχρηστους χώρους, τότε σύμφωνα με την τρέχουσα νομοθεσία, θα πρέπει να δεσμεύσει και το ανάλογο ποσό της αποζημίωσης στον προ»υπολογισμό. Με δεδομένη την απλησίαστη σήμερα τιμή της γης, κάτι τέτοιο θεωρείται υπό τις παρούσες συνθήκες αδιανόητο. Με άλλα λόγια, αν η Αρχιεπισκοπή Αθηνών αποφασίσει να διεκδικήσει αύριο τα οικοδομικά τετράγωνα που πριν δεκαετίες ο Δήμαρχος Γρηγόρης Κασιδόκωστας και οι παλιότερες δημοτικές αρχές του Δήμου Βουλιαγμένης είχαν δεσμεύσει αλλά ποτέ δεν απαλλοτρίωσαν, με σκοπό την αξιοποίησή τους από τους υποψήφιους Άραβες επενδυτές, τότε κανείς δεν θα μπορεί να τους σταματήσει!

Τι σημαίνει αυτό; Ότι αντί για πεύκα, γύρω από την παραλιακή λεωφόρο μπορεί σύντομα να δούμε ξενοδοχεία και εμπορικά κέντρα ή ακόμη χειρότερα ...φωτοβολταϊκά πάρκα! 


[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ 962/19.11.2011]