Το μεγάλο στοίχημα της Ν.Δ.
είναι η επανεκκίνηση της κοινωνίας
Γράφει η Τάνια Ιακωβίδου
Δημοσιογράφος - πολιτευτής Ν.Δ.
Και η αληθινή ελευθερία που απειλείται τα τελευταία χρόνια λόγω της εξάρτησης μας από τους πιστωτές μας, δεν είναι να κάνει κανείς ότι θέλει αλλά ότι έχει δικαίωμα να κάνει.
Το τελευταίο διάστημα οι πολίτες έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ένα δίλλημα. Χρεωκοπία ή εφαρμογή ενός προγράμματος δυσβάστακτου για τα δεδομένα μιας χώρας. Με πολιτικές που κόβουν μισθούς στον ιδιωτικό τομέα που κόβουν επικουρικές, που βάζουν σε δοκιμασία τις αντοχές των πολιτών που δεν αντέχουν άλλο.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Γιατί η άλλη είναι το απόλυτο χάος στο οποίο θα βυθιστούμε σε ένα ενδεχόμενο άτακτης χρεωκοπίας.
Κλειστά σχολεία, νοσοκομεία χωρίς μισθούς και συντάξεις, ανύπαρκτα φάρμακα στην ελληνική αγορά, καμία δυνατότητα μετακινήσεων λόγω έλλειψης καυσίμων, κλειστά μαγαζιά, τρόφιμα με δελτίο και το επόμενο στάδιο, κοινωνικές εξεγέρσεις. Θάνατος που θα απλωθεί από την μία άκρη της χώρας μέχρι την άλλη.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς η γενιά των σαραντάρηδων είμαστε μια γενιά χαμένη. Όλοι εμείς που είδαμε μέσα σε 2 χρόνια να εξανεμίζονται τα εισοδήματα μας , που είδαμε τους μισθούς και τις συντάξεις να μειώνονται κατά 30 τις εκατό, που είδαμε την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να γίνεται δύσκολη έως ανύπαρκτη. Αλλά όσοι υποφέρουν δεν έχουν άλλη παρηγοριά από την ελπίδα.
Και η ελπίδα αυτές τις ύστατες ώρες που η απελπισία μας κυριεύει αναζητώντας τρόπο διαφυγής, είναι τα νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό γιατί δεν βλέπουν όραμα και προοπτική. Είναι οι νέοι των 400 ευρώ που βλέπουν μισθούς πείνας μπροστά τους λόγω των καταιγιστικών αλλαγών στα εργασιακά. Είναι τα παιδιά που τώρα πάνε σχολείο και τα χεράκια τους παγώνουν από το κρύο.
Η τύχη των εθνών οποιαδήποτε εποχή εξαρτιέται από τις ιδέες των νέων που είναι κάτω από 25 χρόνων. Ας τους αναλογιστούμε βάζοντας στην άκρη τον εαυτό μας.
Ας τους σκεφτούμε δίνοντας την δυνατότητα στον Αντώνη Σαμαρά να χαράξει το δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Είναι ο μοναδικός που μπορεί να το κάνει γιατί και θέλει αλλά και μπορεί. Εδώ ταιριάζει πραγματικά μια φράση του Αριστοτέλη: «Προτού να κρατήσει κανείς το τιμόνι, πρέπει να έχει κάνει κωπηλάτης, να έχει φυλάξει το καράβι ακόμα και αν αυτό δεν του ανήκε, να έχει παρακολουθήσει τους ανέμους προτού να κυβερνήσει ο ίδιος το καράβι της χώρας του».
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι αποκομμένος από την κοινωνία. Είναι με την κοινωνία και ξέρει ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια άλλη πολιτική ανακούφισης για τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Για τα γεροντάκια που είδαν την σύνταξη τους να εξανεμίζεται, για τους άπορους, για τις ευπαθείς ομάδες. Για αυτό και κατά την διάρκεια της πρόσφατης ομιλίας του στην βουλή, έκανε ειδική αναφορά στην κοινωνική συνοχή που τα τελευταία δύο χρόνια το Πασόκ κυριολεκτικά διαλύθηκε με 3 εκατομμύρια Έλληνες να ζουν στο όριο της φτώχειας.
Όσοι λοιπόν πιστεύουν ότι άλλαξε ρότα ο πρόεδρος της ΝΔ ότι πλέον έγινε φιλομνημονιακός κάνουν ένα τεράστιο λάθος. Ηγέτης είναι αυτός που πηγαίνει πάντα αντίθετα στο ρεύμα. Το καθήκον του ηγέτη δεν είναι να προσφέρει με ευχολόγια την επίπλαστη ευτυχία αλλά να δίνει στους ανθρώπους τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσουν την ευτυχία τους. Επιμένουμε λοιπόν, στο ακέραιο, στις προηγούμενες θέσεις μας. Επιμένουμε στις απόψεις μας, ότι η συνταγή του Μνημονίου ήταν λάθος. Ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής – για την Ελλάδα ασφαλώς, αλλά και για την Ευρώπη πλέον. Ότι έχει απόλυτη προτεραιότητα η Ανάκαμψη, η Ανάπτυξη και η διατήρηση της Κοινωνικής συνοχής. Αλλά για να έχουν νόημα όλα αυτά, για να μιλάμε για Ανάκαμψη και αλλαγή Πολιτικής, η χώρα πρέπει να υπάρχει και να στέκει στα πόδια της.
Οι επιλογές μας λοιπόν δικαιώθηκαν, οι θέσεις ως Ν.Δ. παραμένουν, αλλά πρέπει να αποτρέψουμε τον μεγάλο κίνδυνο που αντιμετωπίζει η χώρα αυτή τη στιγμή, για να πάμε ένα βήμα παραπέρα και για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε την πολιτική μας.
Εναλλακτικές σίγουρα υπάρχουν και σχετίζονται με την οριοθέτηση της ΑΟΖ στον ελλαδικό χώρο, την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που διαθέτει η χώρα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και με την διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από την Γερμανία που αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 261 δις ευρώ.
Η κατάσταση δεν είναι τώρα αυτή που ήταν πριν δύο χρόνια, είναι δυστυχώς πολύ χειρότερη.
Το 2009 το έλλειμμα της Ελλάδας είχε εκτοξευθεί εκείνη την περίοδο. Το χρέος της Ελλάδας ήταν μεγάλο, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Αλλά ήταν ακόμα βιώσιμο. Τώρα το έκαναν μη βιώσιμο! Σχεδόν μιάμιση φορά μεγαλύτερο από τότε.
Στις αρχές του 2010, παρά το έλλειμμα της προηγούμενης χρονιάς και παρά το μεγάλο χρέος, βγαίναμε ακόμα στις αγορές. Και οι αγορές μας δάνειζαν άνετα και σε λογικά επιτόκια. Τώρα έχουμε καταρρεύσει εξαιτίας της εγκληματικής επιλογής Παπανδρέου για είσοδο της χώρας στο Ν.Δ.Τ. και μάλιστα χωρίς να προσπαθεί καμία διαπραγμάτευση.
Κι ακόμα, το 2009 υπήρχε η Ευρώπη της Αλληλεγγύης. Τώρα υπάρχει η Ευρώπη της τιμωρίας. Η Ευρώπη που αντιμετωπίζει με τιμωρητική διάθεση τα μέλη της που έχουν προβλήματα.
Το 2009 ο Ελληνικός λαός πίστευε ότι «λεφτά υπάρχουν» και ψήφιζε το ΠΑΣΟΚ για να του τα μοιράσει. Σήμερα οι Έλληνες είναι πολύ πιο φτωχοί από τότε και πολύ κοντά στην απόγνωση.
Μετά την καταστρεπτική πρωτοβουλία Παπανδρέου που μας οδήγησε στο ΔΝΤ σκόπιμα και που αυτό διαφαίνεται ολοκάθαρα από τις δηλώσεις του για χρεωκοπία και τιτανικό όταν ακόμα οι αγορές μας δάνειζαν, η οικονομία στη χώρα μας έφτασε στο παρά ένα της απόλυτης καταστροφής με την ύφεση να μας κυριεύει για 5 συνεχόμενα χρόνια.
Στις δημοσκοπήσεις – για όση αξία έχουν – η Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλώς το πρώτο κόμμα, με διψήφια διαφορά μάλιστα. Είναι πια το μόνο κόμμα εξουσίας. Το μόνο αστικό και λαϊκό κόμμα ταυτόχρονα. Η μόνη συντεταγμένη δύναμη απέναντι στο χάος! Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά διαλύεται. Τα δημοσκοπικά του ποσοστά είναι μονοψήφια και στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται δεύτερο κόμμα. Αυτοί που επέβαλαν το Μνημόνιο, αυτοί που ειρωνεύονταν τη δική μας άποψη, τις θέσεις μας και τη στάση μας, σήμερα έχουν οδηγηθεί στο περιθώριο της πολιτικής και ταυτόχρονα υπάρχει μια αριστερά που δεν δίνει λύσεις λέγοντας μόνο όχι σε όλα.
Το ΛΑΟΣ από την άλλη πλευρά φεύγει από την κυβέρνηση και δεν ψηφίζει τα μέτρα. Ο κύριος Καρατζαφέρης λέει ότι στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου αλλά δεν ψηφίζει τα μέτρα που φέρνει προς ψήφιση στην βουλή η κυβέρνηση Παπαδήμου! Πολιτική σχιζοφρένεια και δημοσκοπικός πανικός καθώς τα ποσοστά του εμφανίζουν εικόνα ραγδαίας πτώσης.
Μέσα σε αυτό το χάος, η Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα παραμένει δύναμη συνεκτική, σταθερή, υπεύθυνη. Αυτό είναι το μοναδικό πλεονέκτημα για τον τόπο! Σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία δεν πρέπει όμως να περάσει στο περιθώριο το κομμάτι των πολιτικών ευθυνών του Πασόκ.
Οι πολιτικές ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες. Ευθύνες που δεν παραγράφονται Και για τις οποίες θα πρέπει να έλθει η ώρα του καταλογισμού στην επόμενη Βουλή ώστε μέσα από ολοκληρωμένος κοινοβουλευτικές διαδικασίες να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη όσοι πρόδωσαν τη χώρα οδηγώντας τον Έλληνα στην απόλυτη εξαθλίωση.
Η Νέα Δημοκρατία, είναι από τον περασμένο Νοέμβριο ο ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων. Τώρα έχουμε φτάσει ακριβώς στο σημείο 0. Κλείνουμε ένα κεφάλαιο: του Μνημονίου και της διακυβέρνησης Παπανδρέου και μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο:
-- Με εκλογές που θα λειτουργήσουν λυτρωτικά για το φρόνημα του Ελληνικού λαού. Θα λειτουργήσουν απελευθερωτικά για την ψυχή των Ελλήνων και θα λειτουργήσουν εκτονωτικά για την κοινωνία. Γιατί ποτέ δεν υπήρξε τέτοια δυσαρμονία Βουλής και λαϊκού φρονήματος, όσο υπάρχει σήμερα!
Όμως ο μεγάλος κίνδυνος παραμένει και είναι ο κίνδυνος του να εκραγεί η κοινωνία, αν δεν γίνουν οι εκλογές. Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση χωρίς εκλογές. Ο τόπος λοιπόν δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Τα περιθώρια υπομονής όλων μας έχουν εξαντληθεί και αυτές τις ώρες όλοι κρεμόμαστε από την ελπίδα που λέγεται Αντώνης Σαμαράς, ώστε να μετουσιώσει σε πράξη την ελπίδα μας για μια καλύτερη Ελλάδα.
Εκλογές λοιπόν , ώστε να προκύψει νέα κυβέρνηση με νωπή και ισχυρή εντολή για να μπορέσει να κυβερνηθεί ο τόπος. Για να προκύψει νέα Αναπτυξιακή πορεία. Να τηρήσουμε τους στόχους μείωσης του ελλείμματος. Κανείς μας δεν αντέχει αυτό το μαρτύριο, κάθε τόσο να βγαίνουμε στη «γύρα» για τη δόση μας, σα να είμαστε οι ζητιάνοι της Ευρώπης που συνέχεια παρακαλάμε με το χέρι προτεταμένο. Το μεγάλο στοίχημα είναι να χτυπήσουμε τη δημόσια σπατάλη, να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία, να πιάσουμε τους στόχους και για το έλλειμμα και για το χρέος. Αλλά να προσθέσουμε και άλλες δύο προτεραιότητες: Ανάπτυξη και Κοινωνική Συνοχή.
Ρόλος της Ν.Δ. αυτές τις δύσκολες ώρες είναι να υψώσει τείχος προστασίας για τους Έλληνες πολίτες, να σώσει την ελληνική κοινωνία από το γκρεμό και το κυριότερο, να δώσει όραμα και προοπτική στους νέους ανθρώπους που βλέπουν την ανεργία να εξελίσσεται σε πραγματική γάγγραινα για τον τόπο.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ 977/3.3.2012]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου