«Δεν ήταν δεδομένο να παραμείνουν ανοιχτοί οι παιδικοί σταθμοί»
Συναντήσαμε τον Οδυσσέα Κορακίδη, Δημοτικό Σύμβουλο Αλίμου. Μας μίλησε για τα τροφεία που «έσωσαν» τους παιδικούς σταθμούς, τον Άγιο Κοσμά, το διαφορετικό «αέρα» που έφερε ο «Καλλικράτης». Δε θέλησε ποτέ να γίνει «διαχειριστής» ρουσφετιών, χαίρεται να προσφέρει στην πόλη που αγαπά, γι’ αυτό εξασφαλίζει στους Αλιμιώτες οικονομική διασκέδαση κάθε Τρίτη. Συνέντευξη στην Νάνσυ Φαναρά.
[Π]: Κύριε Κορακίδη, αν και είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να σας ρωτήσω, δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω με το ακόμη φλέγον ζήτημα των παιδικών σταθμών, του δ.σ. του οποίου είστε μέλος. Ποια τα αποτελέσματα της πρόσφατης σχετικά συγχώνευσης των τριών παιδικών σταθμών στο δήμο; Έχουν πιάσει τόπο οι κόποι σας;
Ο.Κ.: Κυρία Φαναρά, θα πρέπει να σας πω καταρχάς, ότι με το προηγούμενο καθεστώς, το καθεστώς των «Δουκάτων» και των «Βασιλείων», των αμέτρητων νομικών προσώπων και αμειβομένων Διοικητικών τους Συμβουλίων, εγώ διαφωνώ κάθετα.
Αυτό το καθεστώς δεν εξυπηρετούσε τους πολίτες αλλά τους κάθε είδους τοπικούς «αφεντάδες». Αντιμετώπιζε άνισα, ίδια πράγματα, ακόμη και σε έναν Δήμο, δημιουργώντας αδικίες και στερώντας ευκαιρίες ανάπτυξης.
Ως προς τα δικά μας. Έχουμε πλέον μια συνολική εικόνα για τους σταθμούς. Αυτό μας βοήθησε στο να πάμε σε μια ενιαία κλίμακα τροφείων διορθώνοντας τις όποιες αδικίες του παρελθόντος.
Η λογική μας στα τροφεία, είναι αναδιανεμητική για να βοηθήσουμε αυτούς που μας έχουν περισσότερο ανάγκη. Αυτό σημαίνει: μικρές αυξήσεις 3-8% σε εισοδήματα άνω των 65000€, από τις οποίες καλύψαμε μειώσεις της τάξης του 30-50% στα χαμηλά εισοδήματα.
Αποκτήσαμε ακόμη ένα ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα όπως και διατροφολόγιο για όλα τα παιδιά του Δήμου ανεξάρτητα σε ποιο κτήριο πηγαίνουν.
Δημιουργήσαμε οικονομίες κλίμακας και ορθότερη διαχείριση με ενιαία αποθήκη και κοινές προμήθειες μέσα από ένα σύστημα διαφάνειας.
Ξέρουμε πλέον τι οφείλουμε συνολικά σε προμηθευτές και προσωπικό με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων, παρ’ ότι υπάγονται στο ίδιο εργασιακό καθεστώς.
Τέλος με τη συγχώνευση έχουμε δημιουργήσει μια καλή διοικητική υποδομή που να μπορεί σήμερα, χάρη στα στελέχη της, να προσελκύει στο βέλτιστο βαθμό Ευρωπαϊκά πρόγραμμα, όπως αυτό για την επιδότηση των τροφείων.
+sto+anw+kalamaki+se+gitonies+me+problimata.jpg)
[Π]: Πόσο αναγκαία κρίνετε τη δημιουργία ενός νέου παιδικού σταθμού; Πόσο εφικτό είναι αυτό το σχέδιο; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;
Ο.Κ.: Νομίζω πως χρειαζόμαστε νέους παιδικούς σταθμούς. Οι πολίτες δείχνουν να εμπιστεύονται τους δημόσιους ενώ είναι και πολύ πιο προσιτοί από τους ιδιωτικούς.
Επί των ημερών μας, είχαμε την τύχη να ξεκινήσει τη λειτουργία του ο σταθμός που βρίσκεται στην οδό Κοτζιά. Έχει μπει μπροστά ο νέος σταθμός της Λ. Καλαμακίου. Έχουμε βρει αρκετά εμπόδια μπροστά μας αλλά δουλεύουμε για να τα ξεπεράσουμε. Και θα πω πως χρειάζεται επειγόντως και ένας ακόμη σταθμός στο Άνω Καλαμάκι όπου δυστυχώς, αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης χώρων.
[Π]: Δεδομένης της γενικότερης δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, οι περικοπές είναι αναπόφευκτες. Τι κάνει το Δ.Σ. των παιδικών σταθμών για να μην επηρεάσουν οι περικοπές αυτές την ποιότητα της παροχής υπηρεσιών;
Ο.Κ.: Στο Δήμο την προηγούμενη χρονιά οι περικοπές άγγιξαν το 50% σε σχέση με το 2009 και εμείς από το 1,5 εκ επιχορήγηση που έπρεπε να πάρουμε από το Δήμο πήραμε μόλις 270.000 χιλ. Μας «έσωσαν» κυριολεκτικά τα χρήματα του προγράμματος για τα τροφεία.
Καταφέραμε οι σταθμοί να παραμείνουν ανοιχτοί, κάτι που δεν ήταν δεδομένο σε αυτό τον ορυμαγδό των εξελίξεων. Πρώτα απ όλα γιατί δώσαμε αγώνα οι εργαζόμενοι να πληρώνονται στην ώρα τους και να τους καταβληθούν τα οφειλόμενα, που ήταν ένα χρόνιο πρόβλημα. Έπειτα γνωρίζοντας ότι χρήματα δε θα έχουμε, έπρεπε να αναζητήσουμε άλλες λύσεις. Έτσι για παράδειγμα, με εθελοντική εργασία συμπολιτών μας ειδικών επιστημόνων έχουμε σήμερα δωρεάν λογοθεραπεύτρια και ψυχολόγο ενώ γίνονται και δωρεάν έλεγχοι στοματικής υγείας από οδοντίατρο.
Αλλά επειδή δεν είναι όλα χρήματα, εμπλουτίσαμε το πρόγραμμα μας οργανώνοντάς το καταρχήν σε εκπαιδευτικούς κύκλους. Με την ολοκλήρωση των οποίων παρουσιάζεται η δουλειά των εκπαιδευτικών και η προσφορά της στα παιδιά και αναπτύσσονται οι σχέσεις συγγενών, εκπαιδευτικής κοινότητας και Δήμου. Και πρέπει να πω εδώ πως για την ποιότητα των Δημ. Παιδικών Σταθμών, έβαλαν το λιθαράκι τους μεταξύ άλλων και οι συνάδελφοι εκπρόσωποι άλλων παρατάξεων που συμμετέχουν στο ΔΣ των σταθμών όπου έχουν μια πολύ δημιουργική συμμετοχή μέχρι σήμερα.
[Π]: Πόσο έχει δυσχεράνει το έργο σας ο «Καλλικράτης». Πού το έχει βοηθήσει;
Ο.Κ.: Ως νέος άνθρωπος θέλω να σας πω ότι ο «Καλλικράτης» προσπάθησε να φέρει μια άλλη αντίληψη για τα πράγματα που εμένα με εκφράζει. Αυτονόητα «εργαλεία» κοινωνικής και πολιτικής εξέλιξης όπως διαφάνεια, οικονομίες κλίμακας, μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη, δεν ήταν πάντα δεδομένα. Όπως και η λογική επιτελικής λειτουργίας, όπου ο Δήμος είναι αυτοτελής οργανισμός. Δεν εφαρμόζει απλά τις κεντρικές πολιτικές, αλλά λειτουργεί επαρκώς για τους πολίτες τους.
Πρέπει όμως να πούμε ότι δημιούργησε και κάποια σοβαρά προβλήματα. Κυρίως με την αλληλοεπικάλυψη των αρμοδιοτήτων. Ακόμη πιο πολύ με τους πόρους.
Ήρθε δυστυχώς σε μια εποχή που δεν μπόρεσε να αποδώσει όσα θα έπρεπε λόγω της οικονομικής κρίσης. Ήταν μια χρήσιμη όμως μεταρρύθμιση όχι μόνο για το συμμάζεμα που επεχείρησε να φέρει αλλά για την διαφορετική αντίληψη λειτουργίας της αυτοδιοίκησης που θα έπρεπε να ήταν αίτημα των ίδιων της των ανθρώπων και των τοπικών κοινωνιών! Αυτοτελείς και επιτελικοί οργανισμοί, διαφάνεια, μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη.
"Επεσήμανα στον Υφυπουργό Αθλητισμού, κύριο Ιωαννίδη, ότι ο Άγιος Κοσμάς δε χρειάζεται να αλλάξει έδρα, μπορεί να μετακινηθεί εντός του πρώην αεροδρομίου από την πλευρά του Αλίμου"
[Π]: Κατά καιρούς ακούγονται παράπονα από γονείς ότι τα παιδιά τους δε γίνονται δεκτά στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Εξυπακούεται ότι δεν μπορείτε όλους να τους εξυπηρετήσετε. Τι απαντάτε ωστόσο σε αυτούς που κάνουν λόγο για «επιλογές παιδιών»;
Ο.Κ: Είναι λογικό να υπάρχουν παράπονα και μπορεί σε κάποια να έχουν δίκιο οι γονείς. Όταν δουλεύεις εξ ορισμού κάνεις και λάθη. Όμως τολμώ να πω δύο πράγματα.
Πρώτον: Τα παράπονα είναι πολύ λίγα και είναι στο βαθμό του λογικού και του αναμενόμενου. Υπήρξαν τα παράπονα αυτά γιατί είχαμε σε μεγάλο βαθμό ελλείψεις προσωπικού και αργήσαμε να πάρουμε παιδιά.
Να θυμίσω ότι το επιπλέον προσωπικό μας ήρθε τέλη του ΄11. Έτσι αρχές της εκπαιδευτικής χρονιάς πήραμε μόνο τα περσινά παιδιά και όσα είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, όπως είχαμε άλλωστε υποχρέωση. Και φέτος φοβάμαι ότι θα έχουμε ανάλογα προβλήματα.
Δεύτερον: Κατ’ εμέ, πληρούνται απόλυτα τα κριτήρια που τίθενται από την κείμενη νομοθεσία. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα όμως, το αντίθετο θα έλεγα, να ξανασυζητήσουμε με αποφασιστικότητα και σύγχρονη αντίληψη όλα τα ζητήματα, έστω και αν ζημιώνεται το όποιο ατομικό συμφέρον εις όφελος της συλλογικής προόδου.
[Π]: Πρόσφατα γονείς παραπονέθηκαν για τη μεταφορά μαθητών τους από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Υπάρχουν στον Άλιμο σχολεία και εν γένει υπηρεσίες δύο ταχυτήτων; Προσπαθεί η διοίκηση να μην υπάρχουν;
Ο.Κ.: Καταρχήν να πω ότι είναι απόλυτα κατανοητό το άγχος των γονιών να μάθουν σε ποιό σχολείο θα πάνε τα παιδιά τους. Αυτό δυστυχώς το ανθρώπινο άγχος είναι που τους κάνει και πιο ευάλωτους σε μισές αλήθειες.
Σχολεία δύο ταχυτήτων δεν πρέπει να υπάρχουν. Αυτό να το πούμε ξεκάθαρα όλοι. Για αυτό έχει υποχρέωση ο Δήμος να μην υπάρχουν. Και μαζί με το Δήμο η εκπαιδευτική κοινότητα, οι γονείς κλπ.
Εγώ θέτω δύο κινδύνους τους οποίους αν θέλετε θεωρώ ότι πρέπει να είναι κοινή βάση όλων των συζητήσεων.
Πρώτον, να μην κλείσει κανένα σχολείο στον Άλιμο και αυτό δε γίνεται με το «έτσι θέλω». Σε μια Δημοκρατία υπάρχουν κανόνες και δεδομένα. Δώσαμε αγώνα την προηγούμενη χρονιά να μη κλείσουν σχολεία αλλά δεν αρκούν μόνο οι διακηρύξεις χρειάζονται συγκεκριμένες πράξεις και εφαρμογές και η πρόταση της Επιτροπής Παιδείας νομίζω πως κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεύτερον, να μην υπάρχουν και μαθητές δύο ταχυτήτων. Οι «προνομιούχοι» και οι άτυχοι… Εγώ σε αυτό το δίπολο δεν μπορώ να δω καμία αξιακή και καμία παιδαγωγική αρχή.
Και θέλω να πω σε όλη αυτή την κουβέντα που έχει υπάρξει πως εγώ βρίσκω έντιμη την θέση της παράταξης «Άνω κάτω στο Καλαμάκι» που δήλωσε ξεκάθαρη διαφωνία με σχολεία δύο ταχυτήτων γιατί πρέπει να είμαστε δίκαιοι.
"Προσωπικά δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω διαχειριστής ρουσφετιών ή κυνηγός χειροκροτημάτων. Αυτά ανήκουν σε άλλη εποχή και ως νέο άνθρωπο δεν έχουν τίποτα που να με τιμά"
[Π]: Πόσο θεμιτό είναι για εσάς να εξυπηρετεί ένας δημοτικός σύμβουλος, όπως ακούστηκε σε περασμένη συνεδρίαση από συνάδελφό σας, γονείς σε παρόμοια ζητήματα; Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο «σκοπός όντως αγιάζει τα μέσα»;
Ο.Κ.: Κοιτάξτε, σε κάθε οικογένεια δεν είναι όλοι ίδιοι, ο καθένας επιλέγει ότι τον εκφράζει περισσότερο.
Προσωπικά δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω διαχειριστής ρουσφετιών ή κυνηγός χειροκροτημάτων. Αυτά ανήκουν σε άλλη εποχή και ως νέο άνθρωπο δεν έχουν τίποτα που να με τιμά.
Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Εδώ και δεκαετίες, μπορείς να γίνεις πάρα πολύ εύκολα αρεστός, σπάνια χρήσιμος για το σύνολο και σε ελαχιστότατες των περιπτώσεων, να δώσεις ελπίδα και προοπτική. Όμως αυτό οδηγεί σε μια σιωπηρή αυτοκατάργηση πολιτικής και πολιτικών. Αυτό δεν έχει πια να δώσει τίποτα περισσότερο.
Σήμερα έχουμε ανάγκη να ξανά ορίσουμε το συλλογικό συμφέρον με θάρρος και λογική γιατί όσο και αν δεν το παραδεχόμαστε το χθεσινό μοντέλο απέτυχε.
[Π]: Ο Άλιμος, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δήμοι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ορέξεις της Κεντρικής Διοίκησης. Έχει ο δήμος Plan B;
Ο.Κ.: Αν η διοίκηση Θάνου Ορφανού δεν είχε «Plan B» ο Δήμος θα είχε ήδη καταρρεύσει.
Ως γνωστόν παρέλαβε έναν υπερχρεωμένο Δήμο όπου προηγούμενες διοικήσεις διπλασίαζαν τα χρέη, σε εποχές μάλιστα «παχιών αγελάδων».
Εμείς φροντίσαμε με περιστολή δαπανών και αναζήτηση νέων πόρων να σταθούμε όρθιοι και αυτό πιστώνεται στο Θάνο Ορφανό από φίλους και πολιτικούς αντιπάλους.
Αυτά, εν μέσω μιας εποχής που ξεκίνησε με διαταγές πληρωμής εκατομμυρίων ευρώ, με ανοιχτά μεγάλα ζητήματα αποζημιώσεων γης και συνεχίστηκε με περικοπές των κεντρικών πόρων που έφτασαν το 50%.
Μέσα σε όλα αυτά όχι μόνο δεν αυξήσαμε το χρέος του Δήμου, αλλά:
1. Καταβάλαμε εκατομμύρια ευρώ σε πληρωμής γης
2. Κάναμε τις απαραίτητες διαδικασίες για τη ρύθμιση των οφειλών μας από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που σε κάποιες περιπτώσεις μετατρέπει κυμαινόμενα επιτόκια του 12% σε σταθερά του 5,9%.
3. Διεκδικήσαμε Ευρωπαϊκά προγράμματα για να κάνουμε έργα (όπως η λ.χ. Καλαμακίου, για την οποία δε δώσαμε ως Δήμος ούτε ένα ευρώ και το επόμενο διάστημα ολοκληρώνεται με την ασφαλτόστρωση) αλλά και να παρέχουμε κοινωνική στήριξη στους πολίτες, όπως τα δωρεάν τροφεία στους Παιδικούς μέσα από το ΕΣΠΑ. Ήδη συμμετέχουμε τα τελευταία 2 χρόνια σε 6-7 Ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ έχουμε υποβάλει αίτημα ένταξης για πάνω από 10.
4. Αγωνιζόμαστε για να επιλύσουμε μεγάλα και χρόνια προβλήματα όπως οι εντάξεις γης των εκτός σχεδίων περιοχών, που θα αποφέρουν σημαντικά έσοδα στο Δήμο.
5. Πήραμε 200 στρέμματα εντός του πρώην αεροδρομίου για χωροθέτηση κοιμητηρίου και ΣΜΑ που επιλύουν χρόνια προβλήματα και αποφέρουν και σημαντικά έσοδα για το Δήμο και μειώνουν έξοδα..
Και μέσα σε όλο αυτό προσπαθούμε Δήμος να συνεχίσει να λειτουργεί όχι μόνο ως οργανισμός αλλά και ως προς την κοινωνική του αποστολή. Δίνουμε μάχη με πρωτοβουλίες σε επίπεδο κοινωνικής αλληλεγγύης που δε χρειάζονται πάντα χρήματα. Εκεί θέλουμε τη συμμετοχή πολιτών και επαγγελματιών της πόλης μας, εκεί θέλουμε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο της ίδιας της κοινωνίας.
Εντούτοις, η προσπάθεια μόνο του Αλίμου, ή του εκάστοτε δήμου μεμονωμένα δεν αρκεί. Χρειάζεται μια σκληρή μάχη της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος) για να πάρει ότι της οφείλει το κεντρικό κράτος.
[Π]: Ποιο το δικό σας μέλλον στην παράταξη «Άλιμος εδώ ζούμε»; Τι σας άφησε η μέχρι τώρα εμπειρία σας; Θα ξαναθέσετε υποψηφιότητα;
Ο.Κ.: Είναι αρκετά νωρίς για όλα αυτά που ρωτάτε.
Σε αυτήν τη φάση προέχει να φέρω εις πέρας όσα μου ανέθεσε ο Δήμαρχος. Να συμβάλω ώστε κάποια απ’ όσα είχα κατά νου τον προηγούμενο καιρό να μπορέσουμε να τα κάνουμε πράξη. Δυστυχώς νομίζω ότι βρέθηκα να συμμετέχω στη χειρότερη συγκυρία όπου πολλά από τα θέλω και τους στόχους βρίσκουν απέναντι τους την πραγματικότητα.
Όσον αφορά το τι αφήνει η μέχρι τώρα εμπειρία, είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Χαρά από τη μια γιατί ασχολείσαι με ζητήματα της πόλης σου, του τόπου που ζεις και αγαπάς. Προβληματισμό από την άλλη όχι μόνο για τη δύσκολη συγκυρία, αλλά για το κατά πόσο επιθυμούμε ως κοινωνία να εξελιχθούμε αλλάζοντας αποτυχημένα συστήματα και αντιλήψεις του χθες.
[Π]: Είστε από τα πιο νεαρά σε ηλικία μέλη του δημοτικού συμβουλίου. Παρατηρείται δε μια μορφή «εντονότερης» συνεργασίας μεταξύ των νέων Δημοτικών Συμβούλων. Μεγαλύτεροι σε ηλικία συνάδελφοί σας ίσως έχουν κρίνει εσάς ή συναδέλφους σας χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το νεαρό της ηλικίας σας. Τι απαντάτε;
Ο.Κ.: Η ηλικία από μόνη της δε λέει απαραιτήτως και πολλά. Έχω δει πολλούς συνομήλικους μου «κακέκτυπα» άλλων εποχών.
Όμως πρέπει να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη σημερινή πραγματικότητα. Ο κόσμος δείχνει να αναζητά την ανανέωση. Αυτό δεν μπορούμε να το αγνοούμε. Το να αγνοείς την πραγματικότητα στην πολιτική σε οδηγεί στην περιθωριοποίηση.
Εγώ δε θέλω να πάω σε εύκολα σχήματα ηλικιακών δίπολων αλλά οι λογικές των «Βαμπίρ και Κανιβάλων» για τις οποίες έγραφε ο Μίμης Ανδρουλάκης σε ένα βιβλίο του, σχετικά με τη διαγενεακή μάχη, πρέπει να αποφευχθούν. Αυτό σημαίνει συναίσθηση της πραγματικότητας και του ρόλου μας και αξιοποίηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του καθενός μας.
Σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο ο ένας στους τέσσερεις είναι κάτω από 30 ετών και έχει εκλεγεί για πρώτη φορά. Και αυτό με τα κοινωνικά δεδομένα δύο ετών πριν.
Πόσο σοφό βλέπεται αυτοί οι άνθρωποι να μείνουν στο περιθώριο στις ουρές της όποιας «επετηρίδας» και πόσο ωφέλιμο είναι αυτό για την κοινωνία μας;
Λοιπόν, η σημερινή γενιά είναι γενιά που στις τάξεις της έχει πολύ δυναμικά στρώματα νέων ανθρώπων με γνώσεις, με άποψη, με ενδιαφέρον και συμμετοχή. Δυστυχώς μεγάλο της τμήμα έχει απογοητευτεί και φεύγει στο εξωτερικό. Έχουμε όλοι μας κάποιο παράδειγμα στην οικογένεια του. Ας δούμε αυτές οι λογικές των «επετηρίδων» πόσο μας ωφέλησαν, τι ευθύνη έχουμε και πόσο μπορούμε να τις αλλάξουμε.
Και κάτι τελευταίο. Εμείς παλεύουμε ήδη κάποια πράγματα για τη νεολαία.
Με τη διασύνδεση της εκπαίδευσης με τον πολιτισμό, με την εξαιρετική δουλειά στα σχολεία, με το πρόγραμμα για νέες εργαζόμενες μητέρες, με το πρόγραμμα που αφορά οικονομικές εξόδους στα καταστήματα της πόλης μας, με τη στήριξη οργανώσεων των ίδιων των νέων όπως οι ναυτοπρόσκοποι που κάνουν λαμπρή δουλειά. Υπάρχουν και άλλα που τα προσπαθούμε και θα σας ενημερώσουμε το επόμενο διάστημα. Σίγουρα μπορούμε περισσότερα, εγώ είχα καταθέσει ένα σύνολο προτάσεων κατά τη συζήτηση του αναπτυξιακού προγράμματος του Δήμου. Κρινόμαστε όλοι μας απ αυτό και ειδικότερα εμείς οι πιο νέοι.
[Π]: Κύριε Κορακίδη με το Αθλητικό Κέντρο του Αγίου Κοσμά τι γίνεται, είστε ταμίας εκεί στο απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ο.Κ: Εμείς, ως Διοικητικό Συμβούλιο, καταθέσαμε πρόσφατα τις παραιτήσεις μας ως μια ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στο πως χειρίζεται η πολιτεία τον Άγιο Κοσμά.
Υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά ζητήματα ως προς τον Άγιο Κοσμά, τα οποία τα έθεσα και στο νέο Υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη κατά την πρόσφατη συνάντηση μας με αφορμή τις παραιτήσεις του Δ.Σ.
Το ένα είναι το μέλλον του οργανισμού και του προσωπικού. Όπως ίσως γνωρίζετε, στον Άγιο Κοσμά προστέθηκαν άλλα τρία αθλητικά κέντρα το περασμένο καλοκαίρι. Στη συνέχεια, το κολυμβητήριο της Γλυφάδας ξανά επέστρεψε στο Δήμο Γλυφάδας και στο ενδιάμεσο με το νόμο για το πρώην αεροδρόμιο, πέρασαν και οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά στην Ελληνικόν Α.Ε. Όμως σε όλες αυτές τις εξελίξεις δεν υπήρξε καμία πρόνοια για το μέλλον του οργανισμού και του προσωπικού.
Το δεύτερο έχει να κάνει με την έδρα του Αθλητικού κέντρου και την ενδεχόμενη μετεγκατάσταση του.
Επεσήμανα στον κύριο Ιωαννίδη, ότι ο Άγιος Κοσμάς δε χρειάζεται να αλλάξει έδρα. Μπορεί να μετακινηθεί εντός του πρώην αεροδρομίου από την πλευρά του Αλίμου. Εκεί που βρίσκεται ήδη η έδρα του.
Πρόκειται ουσιαστικά για μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο μέσα, δίπλα στον οικιστικό ιστό ώστε να έχει και μια τοπική – κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Ως προς αυτή την πρόταση συμφωνούν και οι εργαζόμενοι του Αθλητικού Κέντρου και εκτιμώ πως είναι μια λογική και εφικτή λύση. Το Αθλητικό Κέντρο δεν πρέπει να απομακρυνθεί από τα νότια προάστια. Και χαίρομαι που δεν ήταν αρνητικός και ο Υφυπουργός.
[Π]: Μιλήστε μας για το Πρόγραμμα των 10 ευρώ κάθε Τρίτη.
Ο.Κ: Η πρωτοβουλία αυτή είναι αντίστοιχη άλλων ανάλογων πετυχημένων πρωτοβουλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και εκτιμήσαμε ότι θα έχει ενδιαφέρον να εφαρμοστεί πιλοτικά και στον Άλιμο μέχρι τέλη Σεπτέμβρη. Έτσι, ο Αλιμιώτης ξέρει ότι, κάθε ΤΡΙΤΗ πίνει τον καφέ του με 2 ευρώ, το ποτό του με 5 ευρώ και τρώει με 10 ευρώ το άτομο. Ο κόσμος ενημερώνεται για τα καταστήματα που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είτε μέσω της ιστοσελίδας του Δήμου είτε με την αφίσα που έχουν αναρτήσει τα καταστήματα στην είσοδο τους. Αξίζει να πούμε ότι αυτή η πρωτοβουλία στήριξης των καταστημάτων της πόλης μας αλλά και του ίδιου του πολίτη, του οποίου το εισόδημα έχει μειωθεί, έχει πρωτίστως μια συμβολική αξία. Έχει βρει ήδη πολύ θετική ανταπόκριση και αποτελεί ένα πρώτο βήμα σε μια πιο συντονισμένη δράση επαγγελματιών και Δήμου με στόχο την ενίσχυση όχι μόνο της γειτονίας μας, της αγοράς της πόλης μας αλλά και των πολιτών. Θέλω να ευχαριστήσω για την υλοποίηση της τους εργαζομένους του Δήμου, τους Συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους κα Ρωξάνη Αμοιρίδου, κ. Άρη Τάγκαλο και κα Στέλλα Βέργου που «τρέξαμε» το πρόγραμμα και βέβαια τα καταστήματα που συμμετέχουν. Πιο πολύ βέβαια τον κόσμο του Δήμου μας, που φαίνεται πως αγκαλιάζει την πρωτοβουλία αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις του.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ 998/28.7.2012]
[Π]: Κύριε Κορακίδη, αν και είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να σας ρωτήσω, δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω με το ακόμη φλέγον ζήτημα των παιδικών σταθμών, του δ.σ. του οποίου είστε μέλος. Ποια τα αποτελέσματα της πρόσφατης σχετικά συγχώνευσης των τριών παιδικών σταθμών στο δήμο; Έχουν πιάσει τόπο οι κόποι σας;
Ο.Κ.: Κυρία Φαναρά, θα πρέπει να σας πω καταρχάς, ότι με το προηγούμενο καθεστώς, το καθεστώς των «Δουκάτων» και των «Βασιλείων», των αμέτρητων νομικών προσώπων και αμειβομένων Διοικητικών τους Συμβουλίων, εγώ διαφωνώ κάθετα.
Αυτό το καθεστώς δεν εξυπηρετούσε τους πολίτες αλλά τους κάθε είδους τοπικούς «αφεντάδες». Αντιμετώπιζε άνισα, ίδια πράγματα, ακόμη και σε έναν Δήμο, δημιουργώντας αδικίες και στερώντας ευκαιρίες ανάπτυξης.
Ως προς τα δικά μας. Έχουμε πλέον μια συνολική εικόνα για τους σταθμούς. Αυτό μας βοήθησε στο να πάμε σε μια ενιαία κλίμακα τροφείων διορθώνοντας τις όποιες αδικίες του παρελθόντος.
Η λογική μας στα τροφεία, είναι αναδιανεμητική για να βοηθήσουμε αυτούς που μας έχουν περισσότερο ανάγκη. Αυτό σημαίνει: μικρές αυξήσεις 3-8% σε εισοδήματα άνω των 65000€, από τις οποίες καλύψαμε μειώσεις της τάξης του 30-50% στα χαμηλά εισοδήματα.
Αποκτήσαμε ακόμη ένα ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα όπως και διατροφολόγιο για όλα τα παιδιά του Δήμου ανεξάρτητα σε ποιο κτήριο πηγαίνουν.
Δημιουργήσαμε οικονομίες κλίμακας και ορθότερη διαχείριση με ενιαία αποθήκη και κοινές προμήθειες μέσα από ένα σύστημα διαφάνειας.
Ξέρουμε πλέον τι οφείλουμε συνολικά σε προμηθευτές και προσωπικό με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων, παρ’ ότι υπάγονται στο ίδιο εργασιακό καθεστώς.
Τέλος με τη συγχώνευση έχουμε δημιουργήσει μια καλή διοικητική υποδομή που να μπορεί σήμερα, χάρη στα στελέχη της, να προσελκύει στο βέλτιστο βαθμό Ευρωπαϊκά πρόγραμμα, όπως αυτό για την επιδότηση των τροφείων.
+sto+anw+kalamaki+se+gitonies+me+problimata.jpg)
Ο.Κ.: Νομίζω πως χρειαζόμαστε νέους παιδικούς σταθμούς. Οι πολίτες δείχνουν να εμπιστεύονται τους δημόσιους ενώ είναι και πολύ πιο προσιτοί από τους ιδιωτικούς.
Επί των ημερών μας, είχαμε την τύχη να ξεκινήσει τη λειτουργία του ο σταθμός που βρίσκεται στην οδό Κοτζιά. Έχει μπει μπροστά ο νέος σταθμός της Λ. Καλαμακίου. Έχουμε βρει αρκετά εμπόδια μπροστά μας αλλά δουλεύουμε για να τα ξεπεράσουμε. Και θα πω πως χρειάζεται επειγόντως και ένας ακόμη σταθμός στο Άνω Καλαμάκι όπου δυστυχώς, αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης χώρων.
[Π]: Δεδομένης της γενικότερης δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, οι περικοπές είναι αναπόφευκτες. Τι κάνει το Δ.Σ. των παιδικών σταθμών για να μην επηρεάσουν οι περικοπές αυτές την ποιότητα της παροχής υπηρεσιών;
Ο.Κ.: Στο Δήμο την προηγούμενη χρονιά οι περικοπές άγγιξαν το 50% σε σχέση με το 2009 και εμείς από το 1,5 εκ επιχορήγηση που έπρεπε να πάρουμε από το Δήμο πήραμε μόλις 270.000 χιλ. Μας «έσωσαν» κυριολεκτικά τα χρήματα του προγράμματος για τα τροφεία.
Καταφέραμε οι σταθμοί να παραμείνουν ανοιχτοί, κάτι που δεν ήταν δεδομένο σε αυτό τον ορυμαγδό των εξελίξεων. Πρώτα απ όλα γιατί δώσαμε αγώνα οι εργαζόμενοι να πληρώνονται στην ώρα τους και να τους καταβληθούν τα οφειλόμενα, που ήταν ένα χρόνιο πρόβλημα. Έπειτα γνωρίζοντας ότι χρήματα δε θα έχουμε, έπρεπε να αναζητήσουμε άλλες λύσεις. Έτσι για παράδειγμα, με εθελοντική εργασία συμπολιτών μας ειδικών επιστημόνων έχουμε σήμερα δωρεάν λογοθεραπεύτρια και ψυχολόγο ενώ γίνονται και δωρεάν έλεγχοι στοματικής υγείας από οδοντίατρο.
Αλλά επειδή δεν είναι όλα χρήματα, εμπλουτίσαμε το πρόγραμμα μας οργανώνοντάς το καταρχήν σε εκπαιδευτικούς κύκλους. Με την ολοκλήρωση των οποίων παρουσιάζεται η δουλειά των εκπαιδευτικών και η προσφορά της στα παιδιά και αναπτύσσονται οι σχέσεις συγγενών, εκπαιδευτικής κοινότητας και Δήμου. Και πρέπει να πω εδώ πως για την ποιότητα των Δημ. Παιδικών Σταθμών, έβαλαν το λιθαράκι τους μεταξύ άλλων και οι συνάδελφοι εκπρόσωποι άλλων παρατάξεων που συμμετέχουν στο ΔΣ των σταθμών όπου έχουν μια πολύ δημιουργική συμμετοχή μέχρι σήμερα.
[Π]: Πόσο έχει δυσχεράνει το έργο σας ο «Καλλικράτης». Πού το έχει βοηθήσει;
Ο.Κ.: Ως νέος άνθρωπος θέλω να σας πω ότι ο «Καλλικράτης» προσπάθησε να φέρει μια άλλη αντίληψη για τα πράγματα που εμένα με εκφράζει. Αυτονόητα «εργαλεία» κοινωνικής και πολιτικής εξέλιξης όπως διαφάνεια, οικονομίες κλίμακας, μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη, δεν ήταν πάντα δεδομένα. Όπως και η λογική επιτελικής λειτουργίας, όπου ο Δήμος είναι αυτοτελής οργανισμός. Δεν εφαρμόζει απλά τις κεντρικές πολιτικές, αλλά λειτουργεί επαρκώς για τους πολίτες τους.
Πρέπει όμως να πούμε ότι δημιούργησε και κάποια σοβαρά προβλήματα. Κυρίως με την αλληλοεπικάλυψη των αρμοδιοτήτων. Ακόμη πιο πολύ με τους πόρους.
Ήρθε δυστυχώς σε μια εποχή που δεν μπόρεσε να αποδώσει όσα θα έπρεπε λόγω της οικονομικής κρίσης. Ήταν μια χρήσιμη όμως μεταρρύθμιση όχι μόνο για το συμμάζεμα που επεχείρησε να φέρει αλλά για την διαφορετική αντίληψη λειτουργίας της αυτοδιοίκησης που θα έπρεπε να ήταν αίτημα των ίδιων της των ανθρώπων και των τοπικών κοινωνιών! Αυτοτελείς και επιτελικοί οργανισμοί, διαφάνεια, μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη.
"Επεσήμανα στον Υφυπουργό Αθλητισμού, κύριο Ιωαννίδη, ότι ο Άγιος Κοσμάς δε χρειάζεται να αλλάξει έδρα, μπορεί να μετακινηθεί εντός του πρώην αεροδρομίου από την πλευρά του Αλίμου"
[Π]: Κατά καιρούς ακούγονται παράπονα από γονείς ότι τα παιδιά τους δε γίνονται δεκτά στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Εξυπακούεται ότι δεν μπορείτε όλους να τους εξυπηρετήσετε. Τι απαντάτε ωστόσο σε αυτούς που κάνουν λόγο για «επιλογές παιδιών»;
Ο.Κ: Είναι λογικό να υπάρχουν παράπονα και μπορεί σε κάποια να έχουν δίκιο οι γονείς. Όταν δουλεύεις εξ ορισμού κάνεις και λάθη. Όμως τολμώ να πω δύο πράγματα.
Πρώτον: Τα παράπονα είναι πολύ λίγα και είναι στο βαθμό του λογικού και του αναμενόμενου. Υπήρξαν τα παράπονα αυτά γιατί είχαμε σε μεγάλο βαθμό ελλείψεις προσωπικού και αργήσαμε να πάρουμε παιδιά.
Να θυμίσω ότι το επιπλέον προσωπικό μας ήρθε τέλη του ΄11. Έτσι αρχές της εκπαιδευτικής χρονιάς πήραμε μόνο τα περσινά παιδιά και όσα είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, όπως είχαμε άλλωστε υποχρέωση. Και φέτος φοβάμαι ότι θα έχουμε ανάλογα προβλήματα.
Δεύτερον: Κατ’ εμέ, πληρούνται απόλυτα τα κριτήρια που τίθενται από την κείμενη νομοθεσία. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα όμως, το αντίθετο θα έλεγα, να ξανασυζητήσουμε με αποφασιστικότητα και σύγχρονη αντίληψη όλα τα ζητήματα, έστω και αν ζημιώνεται το όποιο ατομικό συμφέρον εις όφελος της συλλογικής προόδου.
[Π]: Πρόσφατα γονείς παραπονέθηκαν για τη μεταφορά μαθητών τους από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Υπάρχουν στον Άλιμο σχολεία και εν γένει υπηρεσίες δύο ταχυτήτων; Προσπαθεί η διοίκηση να μην υπάρχουν;
Ο.Κ.: Καταρχήν να πω ότι είναι απόλυτα κατανοητό το άγχος των γονιών να μάθουν σε ποιό σχολείο θα πάνε τα παιδιά τους. Αυτό δυστυχώς το ανθρώπινο άγχος είναι που τους κάνει και πιο ευάλωτους σε μισές αλήθειες.
Σχολεία δύο ταχυτήτων δεν πρέπει να υπάρχουν. Αυτό να το πούμε ξεκάθαρα όλοι. Για αυτό έχει υποχρέωση ο Δήμος να μην υπάρχουν. Και μαζί με το Δήμο η εκπαιδευτική κοινότητα, οι γονείς κλπ.
Εγώ θέτω δύο κινδύνους τους οποίους αν θέλετε θεωρώ ότι πρέπει να είναι κοινή βάση όλων των συζητήσεων.
Πρώτον, να μην κλείσει κανένα σχολείο στον Άλιμο και αυτό δε γίνεται με το «έτσι θέλω». Σε μια Δημοκρατία υπάρχουν κανόνες και δεδομένα. Δώσαμε αγώνα την προηγούμενη χρονιά να μη κλείσουν σχολεία αλλά δεν αρκούν μόνο οι διακηρύξεις χρειάζονται συγκεκριμένες πράξεις και εφαρμογές και η πρόταση της Επιτροπής Παιδείας νομίζω πως κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεύτερον, να μην υπάρχουν και μαθητές δύο ταχυτήτων. Οι «προνομιούχοι» και οι άτυχοι… Εγώ σε αυτό το δίπολο δεν μπορώ να δω καμία αξιακή και καμία παιδαγωγική αρχή.
Και θέλω να πω σε όλη αυτή την κουβέντα που έχει υπάρξει πως εγώ βρίσκω έντιμη την θέση της παράταξης «Άνω κάτω στο Καλαμάκι» που δήλωσε ξεκάθαρη διαφωνία με σχολεία δύο ταχυτήτων γιατί πρέπει να είμαστε δίκαιοι.
"Προσωπικά δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω διαχειριστής ρουσφετιών ή κυνηγός χειροκροτημάτων. Αυτά ανήκουν σε άλλη εποχή και ως νέο άνθρωπο δεν έχουν τίποτα που να με τιμά"
[Π]: Πόσο θεμιτό είναι για εσάς να εξυπηρετεί ένας δημοτικός σύμβουλος, όπως ακούστηκε σε περασμένη συνεδρίαση από συνάδελφό σας, γονείς σε παρόμοια ζητήματα; Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο «σκοπός όντως αγιάζει τα μέσα»;
Ο.Κ.: Κοιτάξτε, σε κάθε οικογένεια δεν είναι όλοι ίδιοι, ο καθένας επιλέγει ότι τον εκφράζει περισσότερο.
Προσωπικά δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω διαχειριστής ρουσφετιών ή κυνηγός χειροκροτημάτων. Αυτά ανήκουν σε άλλη εποχή και ως νέο άνθρωπο δεν έχουν τίποτα που να με τιμά.
Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Εδώ και δεκαετίες, μπορείς να γίνεις πάρα πολύ εύκολα αρεστός, σπάνια χρήσιμος για το σύνολο και σε ελαχιστότατες των περιπτώσεων, να δώσεις ελπίδα και προοπτική. Όμως αυτό οδηγεί σε μια σιωπηρή αυτοκατάργηση πολιτικής και πολιτικών. Αυτό δεν έχει πια να δώσει τίποτα περισσότερο.
Σήμερα έχουμε ανάγκη να ξανά ορίσουμε το συλλογικό συμφέρον με θάρρος και λογική γιατί όσο και αν δεν το παραδεχόμαστε το χθεσινό μοντέλο απέτυχε.
[Π]: Ο Άλιμος, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δήμοι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ορέξεις της Κεντρικής Διοίκησης. Έχει ο δήμος Plan B;
Ο.Κ.: Αν η διοίκηση Θάνου Ορφανού δεν είχε «Plan B» ο Δήμος θα είχε ήδη καταρρεύσει.
Ως γνωστόν παρέλαβε έναν υπερχρεωμένο Δήμο όπου προηγούμενες διοικήσεις διπλασίαζαν τα χρέη, σε εποχές μάλιστα «παχιών αγελάδων».
Εμείς φροντίσαμε με περιστολή δαπανών και αναζήτηση νέων πόρων να σταθούμε όρθιοι και αυτό πιστώνεται στο Θάνο Ορφανό από φίλους και πολιτικούς αντιπάλους.
Αυτά, εν μέσω μιας εποχής που ξεκίνησε με διαταγές πληρωμής εκατομμυρίων ευρώ, με ανοιχτά μεγάλα ζητήματα αποζημιώσεων γης και συνεχίστηκε με περικοπές των κεντρικών πόρων που έφτασαν το 50%.
Μέσα σε όλα αυτά όχι μόνο δεν αυξήσαμε το χρέος του Δήμου, αλλά:
1. Καταβάλαμε εκατομμύρια ευρώ σε πληρωμής γης
2. Κάναμε τις απαραίτητες διαδικασίες για τη ρύθμιση των οφειλών μας από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που σε κάποιες περιπτώσεις μετατρέπει κυμαινόμενα επιτόκια του 12% σε σταθερά του 5,9%.
3. Διεκδικήσαμε Ευρωπαϊκά προγράμματα για να κάνουμε έργα (όπως η λ.χ. Καλαμακίου, για την οποία δε δώσαμε ως Δήμος ούτε ένα ευρώ και το επόμενο διάστημα ολοκληρώνεται με την ασφαλτόστρωση) αλλά και να παρέχουμε κοινωνική στήριξη στους πολίτες, όπως τα δωρεάν τροφεία στους Παιδικούς μέσα από το ΕΣΠΑ. Ήδη συμμετέχουμε τα τελευταία 2 χρόνια σε 6-7 Ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ έχουμε υποβάλει αίτημα ένταξης για πάνω από 10.
4. Αγωνιζόμαστε για να επιλύσουμε μεγάλα και χρόνια προβλήματα όπως οι εντάξεις γης των εκτός σχεδίων περιοχών, που θα αποφέρουν σημαντικά έσοδα στο Δήμο.
5. Πήραμε 200 στρέμματα εντός του πρώην αεροδρομίου για χωροθέτηση κοιμητηρίου και ΣΜΑ που επιλύουν χρόνια προβλήματα και αποφέρουν και σημαντικά έσοδα για το Δήμο και μειώνουν έξοδα..
Και μέσα σε όλο αυτό προσπαθούμε Δήμος να συνεχίσει να λειτουργεί όχι μόνο ως οργανισμός αλλά και ως προς την κοινωνική του αποστολή. Δίνουμε μάχη με πρωτοβουλίες σε επίπεδο κοινωνικής αλληλεγγύης που δε χρειάζονται πάντα χρήματα. Εκεί θέλουμε τη συμμετοχή πολιτών και επαγγελματιών της πόλης μας, εκεί θέλουμε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο της ίδιας της κοινωνίας.
Εντούτοις, η προσπάθεια μόνο του Αλίμου, ή του εκάστοτε δήμου μεμονωμένα δεν αρκεί. Χρειάζεται μια σκληρή μάχη της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος) για να πάρει ότι της οφείλει το κεντρικό κράτος.
[Π]: Ποιο το δικό σας μέλλον στην παράταξη «Άλιμος εδώ ζούμε»; Τι σας άφησε η μέχρι τώρα εμπειρία σας; Θα ξαναθέσετε υποψηφιότητα;
Ο.Κ.: Είναι αρκετά νωρίς για όλα αυτά που ρωτάτε.
Σε αυτήν τη φάση προέχει να φέρω εις πέρας όσα μου ανέθεσε ο Δήμαρχος. Να συμβάλω ώστε κάποια απ’ όσα είχα κατά νου τον προηγούμενο καιρό να μπορέσουμε να τα κάνουμε πράξη. Δυστυχώς νομίζω ότι βρέθηκα να συμμετέχω στη χειρότερη συγκυρία όπου πολλά από τα θέλω και τους στόχους βρίσκουν απέναντι τους την πραγματικότητα.
Όσον αφορά το τι αφήνει η μέχρι τώρα εμπειρία, είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Χαρά από τη μια γιατί ασχολείσαι με ζητήματα της πόλης σου, του τόπου που ζεις και αγαπάς. Προβληματισμό από την άλλη όχι μόνο για τη δύσκολη συγκυρία, αλλά για το κατά πόσο επιθυμούμε ως κοινωνία να εξελιχθούμε αλλάζοντας αποτυχημένα συστήματα και αντιλήψεις του χθες.
[Π]: Είστε από τα πιο νεαρά σε ηλικία μέλη του δημοτικού συμβουλίου. Παρατηρείται δε μια μορφή «εντονότερης» συνεργασίας μεταξύ των νέων Δημοτικών Συμβούλων. Μεγαλύτεροι σε ηλικία συνάδελφοί σας ίσως έχουν κρίνει εσάς ή συναδέλφους σας χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το νεαρό της ηλικίας σας. Τι απαντάτε;
Ο.Κ.: Η ηλικία από μόνη της δε λέει απαραιτήτως και πολλά. Έχω δει πολλούς συνομήλικους μου «κακέκτυπα» άλλων εποχών.
Όμως πρέπει να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη σημερινή πραγματικότητα. Ο κόσμος δείχνει να αναζητά την ανανέωση. Αυτό δεν μπορούμε να το αγνοούμε. Το να αγνοείς την πραγματικότητα στην πολιτική σε οδηγεί στην περιθωριοποίηση.
Εγώ δε θέλω να πάω σε εύκολα σχήματα ηλικιακών δίπολων αλλά οι λογικές των «Βαμπίρ και Κανιβάλων» για τις οποίες έγραφε ο Μίμης Ανδρουλάκης σε ένα βιβλίο του, σχετικά με τη διαγενεακή μάχη, πρέπει να αποφευχθούν. Αυτό σημαίνει συναίσθηση της πραγματικότητας και του ρόλου μας και αξιοποίηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του καθενός μας.
Σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο ο ένας στους τέσσερεις είναι κάτω από 30 ετών και έχει εκλεγεί για πρώτη φορά. Και αυτό με τα κοινωνικά δεδομένα δύο ετών πριν.
Πόσο σοφό βλέπεται αυτοί οι άνθρωποι να μείνουν στο περιθώριο στις ουρές της όποιας «επετηρίδας» και πόσο ωφέλιμο είναι αυτό για την κοινωνία μας;
Λοιπόν, η σημερινή γενιά είναι γενιά που στις τάξεις της έχει πολύ δυναμικά στρώματα νέων ανθρώπων με γνώσεις, με άποψη, με ενδιαφέρον και συμμετοχή. Δυστυχώς μεγάλο της τμήμα έχει απογοητευτεί και φεύγει στο εξωτερικό. Έχουμε όλοι μας κάποιο παράδειγμα στην οικογένεια του. Ας δούμε αυτές οι λογικές των «επετηρίδων» πόσο μας ωφέλησαν, τι ευθύνη έχουμε και πόσο μπορούμε να τις αλλάξουμε.
Και κάτι τελευταίο. Εμείς παλεύουμε ήδη κάποια πράγματα για τη νεολαία.
Με τη διασύνδεση της εκπαίδευσης με τον πολιτισμό, με την εξαιρετική δουλειά στα σχολεία, με το πρόγραμμα για νέες εργαζόμενες μητέρες, με το πρόγραμμα που αφορά οικονομικές εξόδους στα καταστήματα της πόλης μας, με τη στήριξη οργανώσεων των ίδιων των νέων όπως οι ναυτοπρόσκοποι που κάνουν λαμπρή δουλειά. Υπάρχουν και άλλα που τα προσπαθούμε και θα σας ενημερώσουμε το επόμενο διάστημα. Σίγουρα μπορούμε περισσότερα, εγώ είχα καταθέσει ένα σύνολο προτάσεων κατά τη συζήτηση του αναπτυξιακού προγράμματος του Δήμου. Κρινόμαστε όλοι μας απ αυτό και ειδικότερα εμείς οι πιο νέοι.
[Π]: Κύριε Κορακίδη με το Αθλητικό Κέντρο του Αγίου Κοσμά τι γίνεται, είστε ταμίας εκεί στο απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ο.Κ: Εμείς, ως Διοικητικό Συμβούλιο, καταθέσαμε πρόσφατα τις παραιτήσεις μας ως μια ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στο πως χειρίζεται η πολιτεία τον Άγιο Κοσμά.
Υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά ζητήματα ως προς τον Άγιο Κοσμά, τα οποία τα έθεσα και στο νέο Υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη κατά την πρόσφατη συνάντηση μας με αφορμή τις παραιτήσεις του Δ.Σ.
Το ένα είναι το μέλλον του οργανισμού και του προσωπικού. Όπως ίσως γνωρίζετε, στον Άγιο Κοσμά προστέθηκαν άλλα τρία αθλητικά κέντρα το περασμένο καλοκαίρι. Στη συνέχεια, το κολυμβητήριο της Γλυφάδας ξανά επέστρεψε στο Δήμο Γλυφάδας και στο ενδιάμεσο με το νόμο για το πρώην αεροδρόμιο, πέρασαν και οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά στην Ελληνικόν Α.Ε. Όμως σε όλες αυτές τις εξελίξεις δεν υπήρξε καμία πρόνοια για το μέλλον του οργανισμού και του προσωπικού.
Το δεύτερο έχει να κάνει με την έδρα του Αθλητικού κέντρου και την ενδεχόμενη μετεγκατάσταση του.
Επεσήμανα στον κύριο Ιωαννίδη, ότι ο Άγιος Κοσμάς δε χρειάζεται να αλλάξει έδρα. Μπορεί να μετακινηθεί εντός του πρώην αεροδρομίου από την πλευρά του Αλίμου. Εκεί που βρίσκεται ήδη η έδρα του.
Πρόκειται ουσιαστικά για μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο μέσα, δίπλα στον οικιστικό ιστό ώστε να έχει και μια τοπική – κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Ως προς αυτή την πρόταση συμφωνούν και οι εργαζόμενοι του Αθλητικού Κέντρου και εκτιμώ πως είναι μια λογική και εφικτή λύση. Το Αθλητικό Κέντρο δεν πρέπει να απομακρυνθεί από τα νότια προάστια. Και χαίρομαι που δεν ήταν αρνητικός και ο Υφυπουργός.
Ο.Κ: Η πρωτοβουλία αυτή είναι αντίστοιχη άλλων ανάλογων πετυχημένων πρωτοβουλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και εκτιμήσαμε ότι θα έχει ενδιαφέρον να εφαρμοστεί πιλοτικά και στον Άλιμο μέχρι τέλη Σεπτέμβρη. Έτσι, ο Αλιμιώτης ξέρει ότι, κάθε ΤΡΙΤΗ πίνει τον καφέ του με 2 ευρώ, το ποτό του με 5 ευρώ και τρώει με 10 ευρώ το άτομο. Ο κόσμος ενημερώνεται για τα καταστήματα που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είτε μέσω της ιστοσελίδας του Δήμου είτε με την αφίσα που έχουν αναρτήσει τα καταστήματα στην είσοδο τους. Αξίζει να πούμε ότι αυτή η πρωτοβουλία στήριξης των καταστημάτων της πόλης μας αλλά και του ίδιου του πολίτη, του οποίου το εισόδημα έχει μειωθεί, έχει πρωτίστως μια συμβολική αξία. Έχει βρει ήδη πολύ θετική ανταπόκριση και αποτελεί ένα πρώτο βήμα σε μια πιο συντονισμένη δράση επαγγελματιών και Δήμου με στόχο την ενίσχυση όχι μόνο της γειτονίας μας, της αγοράς της πόλης μας αλλά και των πολιτών. Θέλω να ευχαριστήσω για την υλοποίηση της τους εργαζομένους του Δήμου, τους Συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους κα Ρωξάνη Αμοιρίδου, κ. Άρη Τάγκαλο και κα Στέλλα Βέργου που «τρέξαμε» το πρόγραμμα και βέβαια τα καταστήματα που συμμετέχουν. Πιο πολύ βέβαια τον κόσμο του Δήμου μας, που φαίνεται πως αγκαλιάζει την πρωτοβουλία αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις του.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ 998/28.7.2012]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου